Urodziny

Witam
Dziś są moje urodziny. Dziwny dzień. Z jednej strony  super, życzenia, uśmiechy, uściski i prezenty.
A z drugiej refleksja. kolejny rok minął. Co udało m i się osiągnąć. Jakie cele zrealizowałem i czy to co udało mi się osiągnąć jest wartościowe.
Nie potrafię jednoznacznie odpowiedzieć. Obserwuję życie swoje i osób w moim otoczeniu i nadal nie potrafię nawet odpowiedzieć, czy to wszystko ma sens. Czy nasze istnienie ma jakiś cel.
A jeśli tak, bo niejednokrotnie mam tego przykłady, to czy nie zmarnowałem swoich dni?
Czy to co udało mi się zrealizować było w  planie życia zawarte? Co jeśli marnuję czas na nie ważne sprawy i będę musiał to wszystko jeszcze raz powtarzać? I potem jeszcze raz i jeszcze raz. Bo przy narodzinach niestety n ie otrzymujemy instrukcji obsługi i musimy działać po omacku.
Chociaż to nie do końca prawda. Takim suflerem życia jest z pewnością intuicja i sumienie.
Ale te podpowiedzi tak łatwo stłumić, obowiązki, wychowanie, zasady kulturowe i rodzinne.
Wszystko to powoduje, że o podszepty intuicji tak łatwo ignorować. a czas biegnie i tylko dziecku, czy młodemu człowiekowi wydaje się, że na wszystko jest czas. Do pewnego momentu tak. Zależy to od tego, co chcemy osiągnąć. Nie można zostać dobrym gimnastykiem czy piłkarzem jeśli nie trenujemy od dziecka. Nie można zostać papieżem w wieku 20 lat. Ale już pisarzem, czy malarzem można być w każdym wieku. Tylko szkoda straconych lat. A może nie straconych? Przecież inaczej widzimy świat będąc nastolatkiem , a inaczej w wieku dojrzałym i czasem te lata doświadczeń są po prostu niezbędne.
No dobrze, wszystkie te rozważania mają sens przy założeniu, że życie jest celowe.
A co w wypadku, jeśli to tylko ciąg przypadków, sterowany biomechaniką bez jakiegokolwiek sensu poza potrzeba rozmnażania i przeżycia za wszelką cenę? Brrrr. Okropna perspektywa.
Mimo wszystko wolę się odradzać do skutku tysiące razy niż żyć tylko po to aby produkować wydzieliny.
Miłego dnia.